няня.jpeg 28,96К 0 Количество загрузок:
А. С. Пушкин
Няне
Подруга дней моих суровых,
Голубка дряхлая моя!
Одна в глуши лесов сосновых
Давно, давно ты ждешь меня.
Ты под окном своей светлицы
Горюешь, будто на часах,
И медлят поминутно спицы
В твоих наморщенных руках.
Глядишь в забытые вороты
На черный отдаленный путь:
Тоска, предчувствия, заботы
Теснят твою всечасно грудь.
То чудится тебе...
НЯНЯМА
(перевод Эрниса Турсунов, Сүйүнбая Эралиева)
Катаал өткөн күндөрүмдүн эрмеги,
Карлыгачым, бырыш басып карыган!
Түйшүктсүӊ жалгыз күтүп сен мени,
Түнт элетте калыӊ токой жамынган.
Жарык өчпөй терезеӊде шамчырак,
Жабагасыӊ он бөлүнүп ойлоруӊ.
Согуп жаткан тор шиштери калтырап,
Солгун тартат тарамыштуу колдоруӊ.
Унут калган дарбазаны карайсыӊ,
Узак жатат караӊгыда кара жол.
Көзүӊ тартып сагынасыӊ, самайсын,
Көкүрөгүӊдө: үмүт, күйүт, сана мол.